'TAŞIYACAK ERKEK BULMAM ZOR!'
Sperm bankasından aldığı spermle hamile kalan ve bir erkek çocuğu dünyaya getiren Leyla Bilginel: 'Gerçekleri Kayra'ya anlatmaya başladım'
- 10.05.2009 14:36
Leyla Bilginel 30 yaşındaydı. Sağ yumurtalığından ameliyat olmuştu, nodülü vardı, tiroidleri hormonal dengesini bozuyordu, göğüslerinde de kistler vardı. Doktor “En kısa zamanda doğurmalısın” dediğinde hayatında biri yoktu ve erkeklere, evliliğe inancını da kaybetmişti. 2-3 yıl bekleyebilirdi ama ya sağlığı izin vermediği için çocuk sahibi olamazsa düşüncesi içini yiyip bitiriyordu.
Amerika’ya gitti, sperm bankasından sperm seçti, hamile kaldı ve Kayra’sına kavuştu, kendini dünyanın en mutlu kadını hissetti, hissediyor.
Leyla Bilginel Pazar Vatan'dan Elif Ergu'ya konuştu..
Sizi büyüten anneniz nasıl bir kadın?
Bana “Nasıl bu kadar cesur davrandın?” dediklerinde hep söylüyorum. Yanlış anlaşılmasın, babalara saygısızlık etmek istemem ama benim annemin yüreği, üç evladını da baba sorumluluğu olmadan yetiştirmesine yetti. Annem inanılmazdır benim için. Ben annemi Kayra’yı kucağıma aldığımda daha net anladım... Annelikle bambaşka bir boyuta geçiyorsunuz.
Her anne böyle hissetmiyor ama sizin gibi anne olmayı her şeyden çok isteyenler için mükemmel bir duygu olduğunu biliyorum. Annenizi sordum, ya babanız?
Ayrı değillerdi ama babam çok öyle sorumluluk taşıyan biri değildi, babamı üzmek istemem ama onun kişilik özellikleri farklıydı. Annem sıcak ve huzurlu bir yuva bulmuş, yaşamış bir kadın değil.
Ben kendimi hep anne gibi hissettim
Siz en büyük çocuk musunuz?
Evet. Annem benim için “Sen annemiz ve babamızsın” der. Ben kendimi hep anne gibi hissettim. Hep kız kardeşim ve erkek kardeşimi düşünerek yaşadım. Kayra’dan önce kızkardeşimin de oğlu oldu, ona da sevgim çok büyüktür.
24 yaşındaki erkek kardeşinizi kaybetmişsiniz...
Allah’a isyan edemiyorsun, veriyor ve alıyor. Bir bildiği var. Şükrediyorum her zaman. Kızkardeşimin oğlu olduğunda hep bunu düşündük. Sonra da Kayra oldu. Toplumsal koşullanmaların çok yoğun ve baskıcı olduğu bir toplumda yaşıyoruz. Bekar anne olmak zor. Sperm bankasına gitmek dışında da alternetifler var ama ayrılan nokta babanın hiçbir zaman ortaya çıkmayacak olma garantisi... Her şeyin üstesinden gelirim diye mi düşündünüz?
Uyduruk bir baba ya da baban öldü demek istemedim çocuğuma. Yalan dünya kurmak istemedim. Bu yüzden bunu seçtim. Rahatsız eden şeyler oldu...
Sperm bankası çocuğu denmesi gibi mi?
Evet. Sürekli bu söyleniyor. Ben zaten bunu saklamadım. Ama artık başka sözler de söylenmeli. Herkes biliyor artık benim nasıl çocuk sahibi olduğumu. Kayra’nın tedbir kararını aldırdım, saygı istiyorum, o kadar. Banka çocuğu denmesine tepkiliyim.
Kendim için hayırlı bir evlat istedim
Siz nasıl tepkiler aldınız?
Beni şaşırtan olumsuz tepkiyle karşılaşmamak oldu. Saçma sapan şeyler söyleyen medya maymunları oldu ama onları bir kenara koyuyorum... Hep olumlu tepkiler aldım.
“Hayatımda en çok istediğim şey anne olmaktı” demişsiniz. Çocuk sahibi olamayan, bu özlemi yaşayan birçok kadın aynı cümleyi kurabilir ama sizin yönteminizi izlemek artı bir cesaret gerektiriyor. En büyük hayalinizi gerçekleştirmek için hiçbir engel tanımayan bir kadın olduğunuzu düşündüm, doğru mu?
Kayra’yı kucağıma aldığımda annem “İlk kez kendin için bir şey istedin” dedi. Doğruydu, ben hep ailem için bir şeyler isterdim, ilk kez kendim için hayırlı bir evlat istedim ve oldu. Şimdi de doğru bir insan olarak büyütmek istiyorum.
Artık Kayra’nız var ve hayat devam ediyor. Bundan sonra evlenir misiniz?
Evlenmeyi düşünmüyorum.
Yaptıklarımı taşıyacak erkek bulmam zor
Kayra’yı sahip oluş biçiminizle bir yandan çekici ve güçlü bir kadınsınız. Ama erkekler bunu ister mi?
Genelde erkeklerin tercihi bu değil. Güzel ama fazla da becerikli ve akıllı olmayanı tercih ediyorlar. Benim yaptıklarımı taşıyacak bir erkek bulmam zor. Artık insan ilişkilerinin doğru gitmediğini görüyorum.
Hayatınıza biri girmedi mi Kayra’dan sonra?
Girmedi. Ben dikkatli ve otokontrollüyüm, hep öyleydim. Kayra ile birlikte daha da öyle oldum. Girmez demem ama çok dikkatliyim.
Gerçekleri Kayra’ya anlatmaya başladım
Kayra 20 aylık. Siz hiçbir şeyi gizlememeye daha başında karar verdiniz. Kayra’ya babasının olmadığını, onu sizin sperm bankasından seçtiğinizi nasıl söyleyeceksiniz?
Söylemeye başladım. Ben psikoloji okumayı çok severim. Buna benzer durumlarda babası şehit olan çocuklara, anne-babayı çok küçükken kaybedenlere daha 6 aylıkken bunu anlatmaya başlarsan, o bilinç altında bunu daha kolay hallediyor. Ben 9 aylık olduğundan itibaren Kayra’ya olup bitenleri anlatıyorum. Onu nasıl istediğimi, gidip aldığımı, babasının olmadığını, annesinin yetebildiği kadar ona yeteceğini söylüyorum. O da dinliyor. Kayra kendiyle çok barışık. Ben çok inançlı biriyim. Sanırım Kayra buna hazırlıklı büyüyor. Sanki o zaten bunu biliyor. Kayra’yı sürekli “kelebeğim” diye severdim karnımdayken. Ona zaten hep anlattım her şeyi. Pedagoga gitmedim. Bir yerde kitlenirsem giderim ama bir olumsuzluk yaşamayacağımız düşünüyorum. İçime böyle doğuyor.
Siz Amerika’da sperm bankasına gittiğinizde hamile kalma ihtimaliniz yüzde yirmiymiş. Bu bir mucize diye düşünüyor musunuz?
Evet, yüzde 20 hamile kalma ihtimalim vardı, beni uyardılar. Bir para veriyorsunuz, tutmayabilir. Türkiye’den yazışmıştım, her şeyi anlattılar. Amerika’dayken reglimin son günüydü, gittim. Sağ yumurtalığım çok çalışmıyordu. Biliyorsunuz bir ay bir yumurtalık, bir ay bir yumurtalık faaliyete geçiyor. Tesadüf, o ay sağlıklı olan sol yumurtalığım aktifmiş. Bunu bilemezdim.
Hayatta hiçbir şey tesadüf değil!
Gerçekten de öyle! Yüksek ihtimal değil, hamile kalamayabilirsiniz dediler. Tüp bebek gibi aynen... Orada erkekle gidiliyor, burada bankadan alıyorsunuz.
Kayra’nın vücudu babasına benziyor ama yüzü aynı ben
Baba adayının özellikleri neler? Sanırım tıp okuyan bir öğrenci olduğunu biliyorsunuz...
25 yaşında, bilim üzerine tıp okuyan bir genç. İleride doğan çocuğunu tanımak istemiyor. Fiziksel özellikleri yazıyor. Benim karşıma 7 profil çıkardılar, onlar arasında seçtim. Daha zeki olanı da vardı ama sonunda yazdığı bir cümle beni etkiledi. Hayata bakışımızın örtüştüğünü düşündüm. Sporcu, yüzücü biri. Sperm verenlerin zaten hepsi bunu para için yapmıyor, sağlıklı, bağımlılığı olmayan, akıllı insanlardan alınıyor. Onlar da dünyada daha iyi bireyler olsun diye bunu yapıyor. Bilgisayarda karşınıza çıkan profilin yalnızca yüzünü, gözünü, kaşını görmüyorsunuz, boyu posu bilgisayarda karşınıza çıkıyor. Özelliklerin hepsini okuyorsunuz. Kayra da atletik vücutlu oldu. Ben de spor yaptım ama sanırım vücudu babasına benziyor, ama yüzü aynı ben.
Aynı kişiden başkaları da sperm almış mı?
Spermlerinden bir tanesi alınmıştı. Ben de aldım, üç tane daha vardı, ben bir tane daha dondurdum.
Yani kardeş de yapabilirsiniz...
Yeğenim ile oğlumdan sonra bir çocuk daha büyütecek güçte olursam ve sağlıklı olursam, 3. çocuğu büyütebileceğime inanırsam, yine alırım. Aynı kişiden olmasını da isterim. Bunu düşünerek yaptım.
Babaların ilgisiz olması beni delirtiyor
Kuşkusuz babasız çocuk büyütmek zor, ama bence baba varken çocuğun beklentilerinin karşılamaması çok daha kötü. O örnekleri görünce doğru davranmışım diyorum. Babaların ilgisiz olması beni delirtiyor.
Hamile olduğumu öğrenince çığlık çığlığa ağladık
Hamile kaldığınızı ilk kimle paylaştınız?
Bu yöntemi deneyeceğimi aileme söylemiştim ama Amerika’ya gittiğimde denediğimi söylemedim. Tutma ihtimali zayıf olduğu için ailem hayal kırıklığı yaşasın istemedim. Annem “Sen ne yaparsan doğrudur” diyordu, çocuk sahibi olmamı çok istiyordu. İlk önce kızkardeşim Aylin’le paylaştım. Reglim 6 gün gecikti. Günüm gecikince test aldım. Sonucu görünce çığlık çığlığa ağladık. Annemi aradık. 3-5 saat annem ve kız kardeşimle ağladık. Valla bilmiyorum bir insan kocasına söylediğinde bu kadar sevinir mi?
