Büşra Develi: "Kendimi mutfağa adadım"
Büşra Develi, L’Officiel dergisinin mayıs sayısına kapak oldu. Oyuncu, dergiye verdiği röportajda karantina günlerini nasıl geçirdiğini ve bu süreçten öğrendiklerini de anlattı.
Geçirdiğimiz pandemi süreci sizin için nasıl bir deneyim oluyor? Yaşadığımız kitlesel krizin dışında psikolojinize iyi geldi mi? İlk haftalar hayatımızdaki tüm o acelenin bir anda kesilmesi garip bir huzur vermişti. Fakat zamanla yaşanan kayıplar, İnsanların ekonomik olarak ne kadar zorlandığı, sürecin belirsizliği ile birlikte o huzur çok uzun sürmedi
Bütün dünyanın tek bir amaç için bir arada aynı şeyi yapması bize nasıl bir mesaj taşıyor? Keşke bir virüs dolayısıyla değil de iyi bir amaç uğruna, insanlık adına, doğa uğruna bir arada aynı şeyi yapıyor olsaydık. Şu an sadece tüm dünya isterse bambaşka bir sistemde de yaşayabilmemiz mümkünmüş gibi bir umut yaşatıyor diyebilirim.
Bu süreçte neler yaptınız? Yeni bir şey öğrendiniz mi? Bu süreç başlamadan önce yemek kursuna başlamıştım. Bayağı işime yaradı. Bol bol yemek yapıyorum. Kendimi mutfağa adadım diyebilirim. Bir de tarih kitapları okumak istiyordum onları okuyorum küçük küçük.
Kendinizle ilgili yeni bir şeyler keşfettiniz mi? Çok sosyal bir insan olarak tanımlamazdım kendimi ama meğerse sosyalmişim.
Pandemi bitince ilk ne yapacaksınız? Bu zor süreçte ablam doğum yaptı ve ben hala onları göremedim. Olaylar biter bitmez tek istediğim Antalya’ya gidip ailemi görmek ve onlarla doyasıya vakit geçirmek.
Sizce dijital hayat ile ilgili bir deneyim yaşamış olabilir miyiz? Hayatımız ne kadar dijitale dönebilir? Mesleklerde nasıl değişiklikler olacak sizce? Bence bu, sürecin ne kadar süreceği ile ilgili. Süreç biter bitmez işlerin normal işleyişine döneceğini düşünüyorum (en azından bizim sektörümüzle ilgili). Diğer iş kollarına gelince bence internet alışverişi konusundaki patlama devam edecek gibi. Ve çoğu şirket evden çalışmanın daha mantıklı olduğunu, büyük
Tiyatro yapıyorsun. Bu dönemde tiyatroda yeni bir akım doğabilir mi? Bunun için bir şeyler yapılmalı mı? Tiyatro seyiriciyle birebir olması gereken bir aktivite ve öyle de kalmalı bence. O yüzden dijital bir değişim ancak geçici olabilir gibi geliyor bana. Çevrimiçi aynı tadı vermesi mümkün değil, çünkü işin özü o değil.
Çok istediğiniz bir şey olmadığında ne yaparsınız? O istekten vaz mı geçersiniz, yoksa doğru zamanı mı beklersiniz? İsteklerim konusunda hep çok ısrarcı biri oldum. Hep zorladım. Ama zamanla öğrendim ki zorlamak her zaman iyi bir seçenek değil. O yüzden ısrarcı olacağım veya olmayacağım durumları ayırt ediyorum artık. Zorlamamayı da öğrendim.
İçimizdeki bir duygudan nasıl vazgeçeriz? Ben duyguları yaşayarak hafifletebiliyorum sadece. Duygulardan vazgeçmek pek yapabildiğim bir şey değil.
Dönüp dolaşıp kendinizde bulduğunuz en sabit özelliğiniz nedir? Inatçılık ne yazık ki
