Asuman Krause'den özel açıklamalar
- 05.12.2015 23:00
Mankenlikten sonra sunuculuk kariyerinde de başarılı bir grafik çizen Asuman Krause, "Big Brother Türkiye" programıyla tekrar ekranlara geri döndü. Krause, yeni programı, kariyeri ve özel hayatına dair çok özel açıklamalarda bulundu.
Deneyimli sunucu, "Kameralı bir evde yaşamak çok zor ama o ev benle daha şahane olur" diyor. İşte o röportaj...
Dünyanın izlediği bir programı sunmak nasıl heyecan? Yıllardır program sunarım ama gala gecesinde, duyduğum heyecandan bacaklarım titriyordu. Sağ bacağımın titrediğini stüdyodaki izleyiciler gördü. Ne kadar heyecanlı olduğumu söylediğimde bana inanmadılar, dalga geçtiğimi düşündüler.
Artık onları inandırmak için "Bacağımı görmediniz mi?" diye sordum. Çünkü bacaklarımı titremesi sekiz yarışmacıyı aldıktan sonra geçti. Eurovision sunuyorum sandım.
Dünya arenasında sizi sunucu olarak görebilir miyiz? Neden olmasın o da işin ekstrası olur. Hiçbir şey imkansız değil. Bende bu dil olduktan sonra her şey olur. Kulağa havalı gibi gelmesin ama Amerika'da veya Almanya'da yaşasaydım orada da televizyon ve şov dünyasında olurdum ve siz yine benim adımı duyardınız.
Big Brother sizce beklediği ilgiyi gördü mü? Seyirciler evin içindeki karakterleri tanıdıkça bağımlısı olacaklardır. Şahsen hiçbir konuda beklentiyi yükseltmek istemem. Bir şeyi beğenmek beğenmemek çok göreceli bir şey.
7/24 120 kamerayla izlenen bir evde yaşayabilir miydiniz? Ben sunucuyum, katılmam işime devam ederim. Çok zor ve sert bir şey izlendiğini bile bile yaşamak. Kendi adıma net bir şey söyleyemiyorum çünkü ben şov insanıyım. Hiç tanımadığım 16 kişiyle, 100 günü kameralarla izlenen bir evde geçirmek çok zordur ama o ev benle daha şahane olur.
Nazara inanır mısınız? Mikrofondaki göz nazar boncuğu mu? Nazara inanıyorum. İnanmasaydım da son yaşadığım aksiliklerden sonra inanır hale gelirdim. Ama programda mikrofonumdaki göz hem nazar boncuğu hem de Big Brother'ın sembolü.
Programı sunmak dışında kamera arkasıyla da çok ilgilisiniz... Geldim, sundum, izledim, gidiyorum olayı bana ters. Bu durum kamera arkasında çalışan 300 arkadaşıma haksızlık gibi geliyor. Olabildiğince onlarla vakit geçirmek, yardımcı olmak için elimden geleni yapıyorum. Montaj odasında programı izlerken "Bende not alayım mı?" dediğimi biliyorum.
Kamera önünde işi sunmakla işim bitmiyor. Arka tarafta çalışanları motive etmek gibi bir misyon üstlendim. Çünkü çok yoruluyorlar. Ve bir şey olduğunda sanki ben orada bulunursam daha iyi olur, moral veririm diye düşünüyorum.
Neden izole bir hayat seçtiniz? 20 yıldan beri değişmeyen alışkanlıklarım var. Onları kolay kolay bırakmam. Küçük yaştan beri çalıştığım için hayatımı her anlamda disipline ettim. Bir sistem kurup kendime bir kabukla savunma mekanizması kurdum. Ama insanlara hala güveniyorum.
Çalışmama lüksünüz var mı? Evet çünkü ayağını yorganına göre uzatan biriyim. Küçük yaştan beri çalıştıklarımla belli bir birikim yaptım. Teyzem ve babamdan kalan bir disiplinle biriktirmeyi öğrendim. Çocuğum olursa aynı şekilde büyüteceğim.
Kurallara uyar mısınız? 17 yaşıma kadar Almanya'da yaşadığım için kurallarla büyümüş biriyim. Hala üzerime vazife olmayan şeylere karışırım. Gördüğüm yanlışa çok müdahale ederim ama "Milletin derdi seni mi gerdi" diye de tepki görürüm. Bu durum için yapabileceğim bir şey yok. İnsan değişmiyor ben böyleyim.
Kurallara göre yaşamak bana ekstra bir durum gibi gelmiyor. Ama kuralların kişilere göre esnemesine karşıyım. Bana Asuman Krause'yim, diye ayrımcılık yapılmasına karşıyım. Benim kuralım herkese eşit davranılmasıdır. Kimse bana ekstra muamele yapmasın. Ünlüyüm diye hastanede veya başka bir yerde ayrıcalık görmemeliyim kafasında yaşayan biriyim.
Kuralla uymaktan başka değişmeyen şeyleriniz var mı? İnanır mısın çok sinirli biriyim. Bir anda öyle bir parlarım ki şaşar kalırsın. O sinirle adamı yerin dibine sokarım, çıkarmayı unuturum. Sinirle masa devirmişliğim bile vardır. Ama sonra yaptıklarımı unuturum, dünyanın en tatlı insanı olurum.
Aslında sinirimi kimseye yansıtmak ve kalp kırmak istemem. O anlarda da kontrolümü kaybetmeden hemen bulunduğum ortamdan kaçarım.
